Adres :
Hoek van de Bougainville's Straat en de Condorlaan Sint-Jans-Molenbeek
Gps-coörd. :
50.8520 , 4.3031
Wetenschappelijke inventarisatie :

Identiteit

Categorie :
Arbre remarquable
Latijn :
Juglans regia
Naam FR :
Noyer royal
Naam NL :
Okkernoot
Naam EN :
Walnut
Familie :
Juglandaceae
Hoogte :
11 m
Beoogde hoogte :
Deze soort kan 35 m hoog worden
Diameter kruin :
16 m
Omtrek van de stam :
226 cm
Verwachte omtrek :
600 cm
Verwachte levensduur :
Kan tot 300 jaar oud worden
Oorsprong/Afkomst :
Van de Balkanlanden tot Centraal-Azië
Voorkeursbodem :
Houdt van voedzame, diepe, luchtige en lichte bodems
Voorkeursklimaat :
Gematigd, continentaal

Diensten geleverd door deze boom

Verfraait het landschap :
+++ centrale positie in een stedelijk landschap
Verrijkt de biodiversiteit :
++ redelijk vaak voorkomende soort, maar met holtes die tal van insectensoorten huisvesten
Levert zuurstof :
++ groot bladeroppervlak
Zuivert de lucht :
++ idem, dicht bij het autoverkeer
Filtert het water :
- neemt weinig water op
Voorkomt overstromingen :
- weinig risico op overstromingen
Slaat koolstof op :
+ weinig biomassa, stabiele groei, niet zo duurzaam hout
Verzacht het klimaat :
++ schaduw op de auto’s die aan zijn voet geparkeerd staan
Beperkt de erosie van de bodem :
++ stabiliseert de helling
Doet goed, is nuttig :
+++ pigment), noten, hout voor schrijnwerk

Kenmerken/Karakter van het individu

Okkernotenbomen zijn niet dik gezaaid in Brussel. En niet zonder reden! Hun bijzonder lekkere noten vallen niet in de smaak bij automobilisten. Deze prachtige notelaar heeft niet enkel bewonderaars – in tegendeel. Autobestuurders hebben de indruk dat deze boom hun auto opzettelijk vuilmaakt. Maar sommige bewoners van de wijk denken met nostalgie terug aan de tijd dat deze boom op het platteland stond. Ze vragen zich af wie op het briljante idee is gekomen om parkeerplaatsen aan te leggen ... onder een notelaar! Deze boom heeft de gebouwen als paddenstoelen uit de grond zien schieten en heeft zelf ondervonden hoe de macadam de grond rond zijn wortels inpalmde. Je hoeft dus geen stenen te werpen – hij heeft er al genoeg gezien. Achter deze notelaar rest nog een klein stukje grasland, een herinnering aan de landelijke tijd. En of men het nu leuk vindt of niet, hij heeft nog altijd een centrale plaats in het landschap.